W kierunku Fuji etap II - spacer po Yokohamie

Już wcześniej zdecydowaliśmy, że na Fuji nie idziemy w nocy. Prognoza pogody była bardzo kiepska, chmury, deszcz, wschodu słońca z góry nie obejrzelibyśmy, a jedynie byśmy się bardziej zmęczyli. Mieliśmy zarezerwowany jedynie nocleg na następną noc, po rzekomym zejściu z góry, w Kawaguchiko, mieście przy Fuji. Mieliśmy nadzieję, że w tym hostelu będzie jakiś wolny pokój również na tę noc. Tymczasem wsiedliśmy w pociąg linii Keihin-Tohoku i pojechaliśmy do Yokohamy, o zobaczeniu której marzyłam od obejrzenia dramy Tatta Hitotsu no Koi*, której akcja rozgrywa się właśnie w tym mieście. Nie wiem jakim cudem, ale wtedy zakochałam się w tym szarym blokowisku leżącym nad morzem. Chociaż moje uczucia niego osłabły, nadal bardzo chciałam ją zobaczyć, skoro już miałam okazję.
Yokohama chyba ma po prostu pozytywną aurę. Na wszystkich wywarła miłe wrażenie, zgodnie stwierdziliśmy, że to bardzo przyjemne miasto, mimo że faktycznie dominują szare wieżowce (co nie znaczy, że nie ma zieleni, jest, tylko słabo się przebija) i nie ma tam zbyt dużo ciekawych rzeczy do zobaczenia. Poszliśmy do portu, pochodziliśmy nad morzem, przeszliśmy centrum handlowe Queen's (baaaardzo przestronne, spodobało mi się) i potem jeszcze jedno, ciaśniejsze, taka większa Sfera 2 ;) Ot, taki spacerek, Oczywiście ja wypatrywałam cały czas, w którym to wieżowcu mogła mieć swój apartament Nao i gdzie mogły być kręcone sceny Tatta Hitotsu no Koi...
Yokohama jest zupełnie inna niż Tokio. Nie umiem powiedzieć, na czym te różnice polegają. Na pewno jest trochę spokojniejsza, przynajmniej my odnieśliśmy takie wrażenie.

~ c.d. w następnym wpisie ~


* Tatta Hitotsu no Koi - j-drama (serial japoński), 10 odcinków, o ile dobrze pamiętam. Gat.: romans. Smutna historia o miłości zakazanej. Nao jest córką właściciela sieci sklepów jubilerskich, jest bardzo bogata i studiuje na najlepszym uniwersytecie. Jej rodzice (w sumie to ojciec, matka jest typową japońską żoną, podległą mężu) planują zaaranżować jej małżeństwo z kimś z klasy wyższej i wykorzystać je w kontaktach biznesowych. Pewnego dnia poznaje Hiroto, biednego chłopaka, któremu życie zdążyło zszargać już nerwy. Ma 20 lat, jego ojciec nie żyje, a on odziedziczył po nim źle prosperujący, mały warsztat naprawiający statki. Do wyżywienia ma matkę, która z biedy zatrudniła się w klubie nocnym i młodszego brata z astmą. Ledwo wiążą koniec z końcem. Nao i Hiroto próbują utrzymać oczywiście swój związek w tajemnicy, ale nie udaje im się...
Dobra drama. Z jednej strony nieco przerażająca, z drugiej bardzo smutna, a momentami po prostu piękna. Pozbawiona cukierkowości, dość ciężka. I ma najbardziej zaskakujący koniec, jaki kiedykolwiek widziałam! :)

Komentarze (0)